Oldschool

Daar zit ik dan. Pen en blocnote in de aanslag, frisse moed en veel goede zin. Het heeft ruim acht jaar geduurd voordat ik deze stap heb gezet. De stap om weer in de schoolbanken plaats te nemen.

Journalist, ja, dat wil ik worden. Dingen onderzoeken, vragen stellen, kritisch zijn en vooral mijn onbedwingbare nieuwsgierigheid laten gelden. Ik zie het al helemaal voor me. Eerst maar eens de opleiding overleven.

De eerste week begint meteen goed. Na een voorstelrondje worden we meteen in het diepe gegooid met het schrijven van nieuwsberichten. Ze laten er geen gras over groeien en ik moet dus meteen aan de slag. Ik realiseer me nog niet echt dat dit een druk jaar gaat worden.

Een studie oppakken naast een fulltime baan gaat je niet in de koude kleren zitten. En daar bovenop ben ik halverwege het jaar ook nog eens vader geworden!

Maar goed, het eerste blok gaat voortvarend. Je leert enorm veel over de technieken om nieuwsberichten te schrijven. In het tweede blok wordt aandacht besteed aan het schrijven van verslagen. Leuk, want hier komt wat meer creativiteit bij kijken.

Deze twee blokken vergen al veel van je organisatie- en planningsvermogen om het bij te benen. Maar dan komt het derde blok. Redactie. Zes weken lang wordt een redactie met klasgenoten gevormd. Het is nu zaak om de informatie en oefeningen uit de voorgaande twee blokken en de kunst van het schrijven van interviews toe te passen.

Tijdens dit blok worden je journalistieke voelsprieten uitvoerig getest. Je zult in tijdnood komen, je zult soms wat stressen maar het resultaat is echt geweldig. Namelijk een eigen weblog met nieuwsfeiten die je zelf hebt uitgezocht en verwerkt.

Een heel jaar komt samen in een paar weken tijd. Ik heb de goede keuze gemaakt! Journalist, ja, dat wil ik worden.

(Deze tekst is gebruikt voor de folder voor nieuwe deeltijdstudenten aan de Fontys Hogeschool voor Journalistiek, schooljaar 2012/2013)