TILBURG – Een voorwaardelijke werkstraf van zestig uur, met een proeftijd van twee jaar is opgelegd aan Van de V. (36) uit Tilburg. Hij heeft deze straf gekregen voor het onnodig bellen naar alarmnummer 112. Politierechter Prenger spreekt van een strafbaar feit omdat er geen sprake van een calamiteit was.
Op 23 september 2009 belde de dader naar het alarmnummer met de mededeling dat hij zijn vrouw had doodgeslagen. De politie kwam meteen in actie en haastte zich naar het opgegeven adres. Daar aangekomen bleek niets aan de hand te zijn.
“De politie baalt als een stekker, om het maar even plat te zeggen”, sprak Officier van Justitie Gijbels. De eis van de Officier van Justitie was een werkstraf van zestig uur, waarvan de helft voorwaardelijk. Dit komt neer op een feitelijke werkstraf van dertig uur. Deze, naar eigen zeggen, flinke straf is volgens hem op zijn plaats omdat de dader wist wat hij deed toen hij het alarmnummer belde.
Advocaat Vermeulen stond Van de V. bij. Hij vond dat naar het verleden van zijn cliënt gekeken moest worden bij het stellen van de straf. “Mijn cliënt heeft al een aantal straffen uitgezeten en wil zijn leven weer oppakken.” Van de V. lijdt aan een persoonlijkheidsstoornis, wat de actie zou kunnen verklaren. Zijn raadsman pleitte daarom voor ofwel geen straf ofwel hooguit alleen een voorwaardelijke. Dit benadrukte hij door te vermelden dat de dader op dit moment druk bezig is om zijn verleden te herstellen. “Mijn cliënt volgt een cursus sociale vaardigheden, hij heeft zijn vizier op de toekomst gericht.”
Van de V. bekende schuld maar vond dat hij op dat moment niet fout heeft gehandeld. Hij wilde zijn frustratie richting hulpdiensten botvieren nadat hij, in zijn optiek, niet werd gehoord. “Ik heb in het verleden eens twee en een halfuur aan de telefoon gehangen voordat een ambulance kon komen voor mijn zieke vrouw.” Van de V. vindt dat hij geen straf verdient omdat hij van mening is dat de maatschappij hem onrecht aandoet. Deze actie was voor hem een manier om de maatschappij een hak te zetten, zoals hij zelf zei. Hij realiseerde zich in de rechtbank wel dat hij, door te bellen, hulplijnen bezet hield voor spoedeisende gevallen. “Ik zou niet meer op dezelfde manier handelen in de toekomst.”
De rechter sprak de verdachte toe. Hij vond dat duidelijk gemaakt moest worden dat 112 alleen voor spoedeisende gevallen bedoeld is. “Daarom is een passende straf nodig”, aldus Prenger. In zijn besluit nam hij wel mee dat de dader schuld bekende en doorhad dat hij fout heeft gehandeld. “Ik hoop dat u, gezien uw verleden, zich realiseert dat u geen ruimte meer heeft om de fout in te gaan.”